Dag 5 Ljubljana - Kirchberg

Aloa,

Daar zijn we weer. En wat een dag was vandaag! We zijn gefinished! J dus dat is goed nieuws. Maar daar zit wel wat voorgeschiedenis aan.

Gisteravond toen we allebei teveel hadden gedronken zagen we dat er voor de deur van ons appartement parkeerplaatsen vrij waren. Maar we durfden het niet aan om 2 blokken te rijden, met teveel drank op. Hij stond tenslotte prima waar die stond, toch?

Vanmorgen wakker geworden, en na een douche naar de auto gelopen…. Euuhmmmm, waar de auto stond tenminste. Halverwege de straat zagen we het beide al, maar Maurcie zei als eerste “hij staat er niet meer he?” SHIITTT!

Wat nu? Na beide even om ons heen gekeken te hebben, besloten we om bij het gebouw waar we voor stonden naar binnen te gaan. (dit bleek het ministerie van Financien te zijn…)

De vrouw bij de receptie vertelde ons dat je voor het gebouw niet mocht parkeren. Vreemd, want toen wij ‘s avonds aankwamen waren alle plaatsen vol op 2 na, en nu op dit moment waren ook nagenoeg alle plaatsen bezet.

Het was ons dus duidelijk dat wij dus weggesleept waren. We vroegen de dame om een telefoonnummer van de politie, en kregen een nummer. Dat nummer gebeld, en kreeg in gebrekkig engels te horen dat ik niet goed gedraaid had, en kreeg weer een andere nummer.

In de tussentijd bedachten we ons dat weleens de starttijd niet zouden halen (melden tussen 8 en 9, en inmiddels was het al half 9 geweest) via een andere Runner, een nummer van de organisatie achterhaald, en een sms gestuurd met het probleem.

Het 2e telefoonnummer gebeld, en ja hoor, herkenning, “ohw, with Opel?” zei die kerel. Ik vroeg hem het adres te geven, en vroeg wat de kosten waren voor het afslepen. “100 euro” zei hij. Adres was trouwens niet uit te spreken, uiteindelijk die meneer kunnen overtuigen ons een sms te sturen.

Dat viel ons nog niet tegen. Wij opzoek naar een pin-automaat. Gelukkig was een blok verder wat winkels, en een bank. Daarna op zoek naar een taxi. Een groot hotel op loopafstand had taxi’s voor de deur staan. Wij erin, en ik liet de sms zien, met het adres erop. Hij vroeg mij een huisnummer, en ik vertelde dat ik die niet had. Vervolgens het nummer terug gebeld van waar de sms kwam, en mijn telefoon aan de taxi chauffeur gegeven. De beste man had heel slim, zijn meter al aangezet.. Grrr, dat werd weer een duur ritje.

Hij wist waar we heen moesten, maar reed zonder navigatie, en we weten niet of hij de snelste route heeft gereden.uiteindelijk waren 15 euro verder, en zagen we ons monster staan.

Na indentificatie, en 100 Euris, kregen we een bon en konden we vertrekken. De medewerkers bij het bedrijf vonden het allemaal schitterend, en met een paar mooie dierengeluiden vertrokken we. Volgens die gasten waren we wel opgelicht door de taxi chauffeur, en hadden we veel teveel moeten betalen.

Maargoed, wij waren allang blij dat we verder konden. De start was een kleine 2 kilometer bij ons vandaan en het was net na negenen. Uiteindelijk allemaal nog erg snel gegaan.

Wij snel naar de start, maar daar stond het nog vol met carbagerunners. De chaos was weer eens compleet. En gelukkig konden we toch onze route en opdracht nog halen.

De opdracht was vrij simpel, het waren 5 vragen over de carbagerun, en met een beetje mazzel hebben we er nog een paar goed. Verder ook vandaag we een erg mooie route gereden. Net als de rest van de week, veel sneeuw naast de weg, en nauwelijks tot niets op de weg. Na een mooie route door Slovenië zijn we in Oostenrijk nog een stukje over de snelweg gegaan, en ook nog een stuk binnendoor.

Einde van de middag aangekomen in Kirchberg, en vele waren ons al voor. Maar we hebben de rit volbracht! Toch weer een prestatie.

We gaan zo nog even Der Tiroler onveilig maken, en morgen weer terug naar de huis.

Tjuuuuussssss!!!!